Film jest opowieścią o kolekcji włoskich obrazów zgromadzonych w Wiedniu przez polskiego arystokratę – hrabiego Karola Lanckorońskiego (1848-1933) – i w latach 1994 i 2000 ofiarowanych przez jego córkę prof. Karolinę Lanckorońską (1898-2002) Zamkowi Królewskiemu na Wawelu.
Narracja dotyczy powstania kolekcji, jej niezwykle dramatycznych losów w czasie II wojny światowej, częściowego jej rozproszenia i przekazania jej zachowanej części – w postaci przeszło 80 obrazów – do Zamku Królewskiego w Krakowie. Film przybliża najwybitniejsze obrazy świeckie i religijne, m.in. słynne płótno Dosso Dossi’ego „Jowisz malujący motyle”, „Ukrzyżowanie” Palmy Młodszego, tondo Luki Signorelli’ego z przedstawieniem „Sacra Conversazione” i przede wszystkim niezwykle interesujący zbiór tzw. domestic paintings (fragmentów cassoni, czyli skrzyń wyprawnych, spallier i malowanych elementów lettucci. Karol Lanckoroński wyjątkowo fascynował się tą charakterystyczną dla włoskiego renesansu kategorią dzieł sztuki o tematyce historycznej i mitologicznej ukazującą m.in. Orfeusza, Psyche, Perseusza, Odyseusza, Narcyza, walkę Rzymian z Galami.
Postscriptum filmu poświęcone jest włoskim obrazom z wieków XVII i XVIII – portretom antenatów Karola Lanckorońskiego i fascynującej, malarskiej rekonstrukcji słynnego Torso del Belvedere.
La Collezione Lanckoronski: lo splendore e il fascino del Rinascimento italiano
Il film racconta la storia della collezione di dipinti italiani raccolti a Vienna dal conte polacco Karol Lanckoroński (1848-1933) e donati dalla figlia, la professoressa Karolina Lanckorońska (1898-2002), al Castello Reale di Wawel nel 1994 e nel 2000. La narrazione riguarda la creazione della collezione, il suo destino estremamente drammatico durante la Seconda Guerra Mondiale, la sua parziale dispersione e il trasferimento della sua parte conservata, che contiene di oltre 80 dipinti, al Castello Reale di Cracovia. Il filmato prende in esame alcuni dei più importanti dipinti laici e religiosi, tra cui la famosa tela di Dosso Dossi “Giove che dipinge le farfalle”, la “Crocifissione” di Palma il Giovane, il tondo di Luca Signorelli con la raffigurazione della “Sacra Conversazione” e, soprattutto, l’interessantissima collezione della cosiddetta pittura di cassone (frammenti di cassoni nuziali, spalliere e lettucci dipinti). Karol Lanckoroński era eccezionalmente affascinato da questa categoria di opere d’arte a tema storico e mitologico, caratteristiche del Rinascimento italiano, raffiguranti, tra l’altro, Orfeo, Psiche, Perseo, Ulisse, Narciso e la battaglia tra Romani e Galli.
Il post scriptum del filmato è dedicato a dipinti italiani del XVII e XVIII secolo – ritratti degli antenati di Karol Lanckoronski e un’affascinante ricostruzione dipinta del famoso Torso del Belvedere.