Owidiusz to jeden z najwybitniejszych rzymskich poetów, autor słynnych „Metamorfoz”. Przez lata należał do ulubieńców dworu Augusta.Ale ta idylla nagle się skończyła. W 8 roku n.e. cesarz skazał 51-letniego wówczas Owidiusza na bezterminowe zesłanie do Tomi, dzisiejszej Konstancy na terenie Rumunii.
Dla świetnie wykształconego bywalca rzymskich salonów pobyt na „krańcu” cywilizowanego świata okazał się traumatyczny. Poeta chorował, popadał w stany depresyjne i wciąż nie mógł pogodzić się z wygnaniem. Niestety ani August, ani jego następca Tyberiusz – mimo wielokrotnie podejmowanych próśb – nie odwołali wyroku.
Owidiusz ostatnie lata swego życia spędził więc wśród Greków, Germanów, Sarmatów i wśród nich zmarł w 17 lub 18 r. n.e. Do dziś historycy spierają się, co mogło być przyczyną banicji Owidiusza? Jakiego dopuścił się przestępstwa, że cesarz nie był w stanie – albo nie mógł – mu wybaczyć?
Swoją hipotezę przedstawił prof. Adam Łukaszewicz – papirolog, filolog klasyczny i archeolog z Zakładu Papirologii Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Posłuchaj podcastu:
– Dlaczego Owidiusz został skazany na banicję?