Giersz Miłosz

Miłosz Giersz
dr hab. Miłosz Giersz, prof. ucz.
Katedra Archeologii Ameryk

e-mail:
mgiersz@uw.edu.pl

telefon:
+48 22 55 22 823

dyżury:
poniedziałek, 11.30–13.00, pokój 3.23

zainteresowania naukowe:
– archeologia Ameryki Południowej
– archeologia funeralna
– kultura materialna prekolumbijskich Andów
– archeometria
– popularyzacja archeologii
– archeologia antropologiczna

bibliografia:
Academia.edu

Archeolog, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Za swoją pracę doktorską, obronioną w 2007 roku, otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów Rzeczpospolitej Polskiej, jak również Nagrodę imienia Ignacego Domeyki za najlepszy doktorat z zakresu studiów latynoamerykanistycznych, ufundowaną przez Polskie Towarzystwo Studiów Latynoamerykanistycznych. Od 2002 roku współkieruje dwoma polsko-peruwiańskimi projektami archeologicznymi w północno-zachodnim Peru: Projektem Archeologicznym Valle de Culebras oraz Projektem Archeologicznym Castillo de Huarmey. W ramach tego drugiego kierował zespołem, który odnalazł prekolumbijskie mauzoleum królewskie w Castillo de Huarmey, z pierwszym niewyrabowanym grobowcem należącym do władczyń kultury Wari, starożytnej południowoamerykańskiej cywilizacji poprzedzającej Imperium Inków (ok. 600 – 1050 n.e.). To sensacyjne odkrycie zostało okrzyknięte jednym z 10 najważniejszych odkryć 2013 roku przez Archaeological Institute of America, a także trafiło na łamy National Geographic Magazine zarówno w jego wydaniu międzynarodowym (czerwiec 2014), jak i w poszczególnych edycjach krajowych (czerwiec-sierpień 2014), w wielu przypadkach stając się tematem okładkowym. Jest laureatem szeregu nagród i odznaczeń, w tym VIII edycji stypendium “Zostańcie z nami!”, ufundowanego przez tygodnik Polityka (2007), nagrody Traveler 2013 National Geographic Polska za najważniejsze polskie odkrycie naukowe (2013), oraz Kawalerem Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej (2015) i Komandorem Orderu Zasługi Republiki Peru (2018) za wybitne osiągnięcia na rzecz nauki oraz wkład we współpracę pomiędzy Rzeczpospolitą Polską i Republiką Peru. Jest on uznanym ekspertem w dziedzinie archeologii Andów i Ameryki Południowej. Jest członkiem wielu stowarzyszeń powiązanych z jego profesją, między innymi The Explorers Club oraz Society for American Archaeology. Pełni także rolę prezesa Polskiego Towarzystwa Studiów Latynoamerykanistycznych. Dr Giersz jest autorem licznych książek i artykułów z zakresu archeologii i sztuki przedhiszpańskich kultur latynoamerykańskich. Jego wcześniejsze i bieżące projekty badawcze były wsparte finansowo przez liczne polskie i zagraniczne instytucje państwowe i prywatne, m. in. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego RP, Narodowe Centrum Nauki, Fundację na rzecz Nauki Polskiej, Expeditions Council of the National Geographic Society, Global Exploration Fund of the National Geographic Society Europe oraz National Geographic Society Waitt Grants Program i kompanię górniczą ANTAMINA. Kurator wielu ważnych wystaw muzealnych, w tym wystawy Castillo de Huarmey. El Mausoleo Imperial Wari zorganizowanej w Museo de Arte (Museum of Art) w Limie w 2014 r. i wystawy  Skarby Peru. Królewski grobowiec w Castillo de Huarmey w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie  (grudzień  2017 – maj 2018 r. ) . Ta ostatnia wystawa to pierwsza w Polsce ekspozycja muzealna oryginalnych zabytków prekolumbijskich, sprowadzonych z Peru. To również pierwsza w Europie okazja zobaczenia unikatowych artefaktów odkrytych w Castillo de Huarmey, tworzących obecnie kolekcję Narodowego Muzeum Archeologii, Antropologii i Historii Peru w Limie.

Publikacja odkryć z Krosna

Zabytki z Krosna, fot Miron Bogacki
Zabytki z Krosna gm. Pasłęk, fot Miron Bogacki

Kolie ze szklanych i bursztynowych paciorków, brązowe ornamentowane puzderko czy zespół tajemniczych palenisk obrzędowych to nieliczne z kilkuset artefaktów zabezpieczonych podczas prac wykopaliskowych archeologów z UW na cmentarzysku kultury wielbarskiej w Krośnie. Publikacja tych odkryć jest efektem projektu pt. „Brakujące ogniwo – materiały z cmentarzyska kultury wielbarskiej w Krośnie, pow. Pasłęk z badań w l. 1980-2010”, realizowanego przez Fundację Przyjaciół Instytutu Archeologii UW. Więcej informacji…

Jezioro Lubanowo – miejsce ofiarne

Kierownik badań: dr hab.  Bartosz Kontny, prof. UW
Miejsce badań: Jezioro Lubanowo gm. Banie powiat gryfiński
Kraj: Polska
Instytucje uczestniczące w badaniach: Instytut Archeologii i Etnologii PAN
Charakter stanowiska: miejsce ofiarne

Badania w jeziorze Lubanowo, fot. Aleksander Kozłowski
Badania w jeziorze Lubanowo, fot. Aleksander Kozłowski

Opis badań:
Począwszy od 2014 r. zespół badaczy (Tomasz Nowakiewicz, Bartosz Kontny, Artur Brzóska, Piotr Prejs) i studentów IA UW (w pierwszych latach wraz z IAiE PAN – dr Aleksandra Rzeszotarska-Nowakiewicz) prowadził nieinwazyjne badania podwodne w jeziorze Lubanowo (dawn. Herrn-See) we wsi Lubanowo (dawn. Liebenow) na Pomorzu Zachodnim. Podczas badań pozyskano broń, elementy rzędu końskiego (m.in. wodze łańcuchowe) i narzędzia, datowane przeważnie na okres wpływów rzymskich, choć pewna ich część pochodzi z okresu średniowiecza. Niektóre z przedmiotów noszą ślady rytualnej destrukcji. W przypadku znalezisk datowanych na okres rzymski analogie wskazać można przede wszystkim na terenie kultur przeworskiej, a po części także w północnej Europie. Jezioro pełniło funkcję rytualnego jeziora ofiarnego, w którym składano zasadniczo broń i ekwipunek wojowników. Wyjątkowy charakter tego stanowiska wynika nie tylko z rzadkości podobnych miejsc ofiarnych na obszarze Polski, ale również z faktu, że mamy do czynienia z wciąż funkcjonującym zbiornikiem (w północnej Europie, gdzie zidentyfikowano dziesiątki podobnych depozytów, mają one charakter bagienny – dawne jeziora w których składano ofiary przekształciły się w torfowiska). Ofiary w okresie rzymskim były składane najprawdopodobniej przez miejscową ludność, przyporządkowaną przez archeologów do tzw. grupy lubuskiej. Znaleziska wczesno- i późnośredniośredniowieczne (broń, narzędzia, ceramika, ozdoby) mogą być – przynajmniej w części – wiązane z zachowaniami sakralnymi.
Literatura:
B. Kontny, T. Nowakiewicz, A. Rzeszotarska-Nowakiewicz,The Turning Point: preliminary results of underwater research of the former Herrn-See at the vilage of Lubanowo (Western Pomerania, Poland), „Archaeologia Baltica” 23 (2016), 45-57.
Starożytne miejsce ofiarne w jeziorze w Lubanowie na Pomorzu Zachodnim, ed. Tomasz Nowakiewicz, Warszawa: IA UW 2016.
B. Kontny, Archeologia wojny. Ze studiów nad uzbrojeniem barbarzyńskiej Europy okresów wpływów rzymskich i wędrówek ludów, Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V 2019.

Jaskulska Elżbieta


dr Elżbieta Jaskulska
Prodziekan ds. studenckich
Katedra Bioarcheologii

kontakt:
ze studentami: wa.student@uw.edu.pl
w innych kwestiach: ejaskulska@uw.edu.pl

dyżury:
dziekańskie:
czwartek 11.00–13.00, zdalnie lub osobiście po uprzednim umówieniu

Umawianie spotkania możliwe za pomocą kontaktu mailowego lub linku do kalendarza (za pomocą konta studenckiego). Proszę koniecznie podać imię, nazwisko i rok studiów, oraz informację, czy spotkanie ma być zdalne czy stacjonarne.

W kwestiach niezwiązanych z funkcją p.o. Prodziekana ds. Studenckich proszę indywidualnie umawiać się na spotkania mailem (w innych terminach).

zainteresowania naukowe:
– bioarcheologia
– paleopatologia
– analiza szczątków ciałopalnych

ORCID:
https://orcid.org/0000-0001-8786-5602

Bibliografia:
https://www.researchgate.net/profile/Elzbieta-Jaskulska
https://uw.academia.edu/ElzbietaJaskulska
https://scholar.google.com/citations?user=uLlIoAIAAAAJ&hl=en

inne:
Cremains Workshop: http://www.archeo.uw.edu.pl/cremainsworkshop/index.html