Autor: m.wagner

Opublikowane w

2. konferencja „Chrysomallos. Polscy archeolodzy nad Morzem Czarnym i na Kaukazie”

 

Serdecznie zapraszamy na drugą edycję konferencji „Chrysomallos. Polscy archeolodzy nad Morzem Czarnym i na Kaukazie”, której gospodarzem jest Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Konferencja odbędzie się w dniach 9-10 marca b.r. w siedzibie WA (gmach Szkoły Głównej, 9 marca: sala 2.10;  10 marca: sala2.09). Możliwe będzie także uczestnictwo online na platformie Google Meet.

9 marca: meet.google.com/mwj-sjju-xvd;

10 marca: meet.google.com/sap-qmbw-poi)

Program konferencji do pobrania tutaj.

Organizatorzy

Opublikowane w

Wykład dr. hab. Arkadiusza Sołtysiaka na Seminarium Archeoorientalistycznym

Serdecznie zapraszamy w imieniu zespołu Archeoorientalistyki na wykład dr. hab. Arkadiusza Sołtysiaka pt. „Nowy obszar badań bioarcheologii: połączenie histologii z metodami izotopowymi”, który odbędzie się w dn. 14 marca br., o godz. 11:30 na platformie Zoom.

Link do spotkania na platformie Zoom:


Abstrakt:

W ciągu ostatnich trzydziestu lat w bioarcheologii nastąpił gwałtowny rozwój narzędzi analitycznych. Szczególnie popularne stały się metody izotopowe, umożliwiające rekonstrukcje diety i sposobów gospodarowania (izotopy trwałe węgla i azotu w kolagenie), mobilności (izotopy strontu w bioapatycie) oraz warunków środowiskowych (izotopy tlenu i węgla w bioapatycie).
Równolegle rozwijane były analizy mikroskopowe tkanek kości i zębów, umożliwiające identyfikację różnych jednostek chorobowych, określenie historii stresu oraz bardziej precyzyjne oszacowanie wieku w chwili śmierci. Dopiero niedawno podjęte zostały próby połączenia metod histologicznych z izotopowymi, których celem jest bardziej precyzyjne określenie historii życia poszczególnych osobników. Pomiar proporcji izotopów tlenu w warstewkach szkliwa o precyzyjnie określonej chronologii pozwala zrekonstruować zmiany klimatu w skali miesięcy oraz uchwycić sezonowość diety i lokalizacji, na przykład wynikające z transhumancji. Z kolei pomiary proporcji izotopów tlenu i strontu w pierwotnych i wtórnych strukturach kostnych mogą być alternatywą dla tradycyjnych metod rekonstruowania mobilności w dawnych ludzkich społecznościach.
Opublikowane w

Studia podyplomowe „Dziedzictwo kulturowe – ochrona, konserwacja, zarządzanie”

Serdecznie zapraszamy absolwentów I i II stopnia studiów  na studia podyplomowe. Centrum Badań nad Kulturą Warszawy UW wraz z Wydziałem Archeologii UW i NID-em rusza z kolejnym modułem warszawskich studiów podyplomowych, „Dziedzictwo kulturowe – ochrona, konserwacja, zarządzanie”. To studia interdyscyplinarne przygotowujące do działań w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego. Prowadzone przez znakomitych praktyków: archeologów, architektów, historyków sztuki, konserwatorów zabytków, prawników itd.

Mamy też własne pole praktyk…Piwnice Pałacu Kazimierzowskiego! Zapraszamy!

Zapisy do 24 stycznia 2022 poprzez www.irk.uw.edu.pl 

Opublikowane w

Studia podyplomowe „Dziedzictwo kulturowe Warszawy i Mazowsza – sztuka, kultura, zabytki”

Serdecznie zapraszamy absolwentów studiów I i II stopnia, dla których ważne jest zabezpieczenie przed zniszczeniem i zapomnieniem zabytków Warszawy i całego regionu na studia podyplomowe „Dziedzictwo kulturowe Warszawy i Mazowsza – sztuka, kultura, zabytki”. Te interdyscyplinarne studia zostały przygotowane przez Wydział Archeologii UW, Centrum Badań nad Kulturą Warszawy UW oraz Narodowy Instytut Dziedzictwa.

Do 24 stycznia 2022 r. mają Państwo możliwość zapisania się na studia klikając www.irk.uw.edu.pl.

Opublikowane w

Babi Dół-Borcz. Cmentarzysko kultury wielbarskiej z kręgami kamiennymi i kurhanami na Pomorzu/ Babi Dół-Borcz. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur mit Steinkreisen und Grabhügeln aus Pommern

Cmentarzysko kultury wielbarskiej w Babim Dole-Borczu, gm. Somonino, pow. kartuski położone jest we wschodniej części Pojezierza Kaszubskiego, należy do nekropoli kultury wielbarskiej z kurhanami i kręgami kamiennymi typu Odry-Węsiory-Grzybnica. Nekropola ta jest pierwszym w pełni rozpoznanym wykopaliskowo cmentarzyskiem z kurhanami i kręgami kamiennymi na południowych pobrzeżach Bałtyku. Dzięki temu można było stosunkowo precyzyjnie określić czasowe ramy jego użytkowania: od stadium B2b do C1a w ramach systemu chronologii względnej okresu wpływów rzymskich (lata od ok. 110/120 do 220/210 n.e.). Prezentowana monografia cmentarzyska zawiera kompletny katalog obiektów i znalezisk, opracowania specjalistyczne, rekonstrukcję struktury społecznej użytkującej tą nekropolę.

Publikację wydano w ramach projektu „Babi Dół-Borcz. Cmentarzysko kultury wielbarskiej z kręgami kamiennymi i kurhanami na Pomorzu – monograficzna publikacja” zrealizowanego przez Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego z dofinansowaniem ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Ochrona zabytków archeologicznych.

Publikacja książkowa wydana została przez Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, Fundację Monumenta Archaeologica Barbarica oraz Muzeum Archeologiczne w Gdańsku.

Babi Dół-Borcz. Cmentarzysko kultury wielbarskiej z kręgami kamiennymi i kurhanami na Pomorzu – pdf

Babi Dół-Borcz. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur mit Steinkreisen und Grabhügeln aus Pommern – pdf

Back to top